Στο παρελθόν είχαμε επισημάνει ότι τα κοιτάσματα της ελληνικής ΑΟΖ στο Ιόνιο Πέλαγος που πρόκειται να εντοπιστούν περιλαμβάνουν σχεδόν αποκλειστικά ταμιευτήρες (reservoirs) ασβεστολίθου, οι οποίοι είναι παρόμοιοι με αυτούς που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα στην εν λόγω περιοχή, oι περισσότεροι των οποίων παράγουν σήμερα πετρέλαιο στην Νότια Ιταλία (Monte Grosso), στην Νότια Αδριατική (Rospo Mare), στο Βόρειο Ιόνιο (Acquila), στο Νότιο Ιόνιο (Δυτικό Κατάκωλο). Το σοβαρότερο μειονέκτημα αυτών των κοιτασμάτων είναι το μικρό πορώδες τους που συχνότατα είναι αρκετά μικρότερο του 10%, ενώ παράλληλα εμφανίζουν σημαντική εσωτερική ανομοιομορφία.
Αντίθετα η ελληνική ΑΟΖ, Νότια της Κρήτης, περιλαμβάνει σημαντικές δυνατότητες ανακάλυψης κοιτασμάτων ψαμμιτών (Sanstone) παρόμοιους με αυτούς που πρόσφατα ανακαλύφθηκαν στην Κύπρο (Afrodith) και το Ισραήλ (Lebiathan kai Tamar) με πορώδοι που συχνά υπερβαίνουν το 20%. Τα κοιτάσματα-στόχοι αναμένονται να εντοπιστούν στο μέλλον με λεπτομερέστερες σεισμικές έρευνες εντός των υποθαλάσσιων πρισμάτων επαύξησης της Μεσογειακής Ράχης αλλά και στην Λεκάνη του Ηροδότου νοτιο-ανατολικά της Κρήτης όπου κατά γενική ομολογία υπάρχουν γιγαντιαίοι στόχοι κοιτασμάτων ψαμμιτών (Sandstone). Είναι γνωστό ότι τα κοιτάσματα ψαμμιτών παρουσιάζουν σε γενικές γραμμές, πολύ μεγαλύτερη ομοιομορφία και ως εκ τούτου η ανάπτυξή τους και η παραγωγή τους από τεχνική και πρακτική άποψη είναι πολύ πιο εύκολη, με πολύ μικρότερο τελικά κόστος παραγωγής και κατά συνέπεια πιο αποτελεσματική η όλη επένδυση.
Η συνέχεια εδώ... http://lygeros.org/articles?n=21003&l=gr
--
Ανάρτηση Από τον/την Blogger στο Ελληνική ΑΟΖ και στρατηγική--Νίκος Λυγερός τη 8/19/2015 10:17:00 π.μ.