Ενώ η Ελλάδα προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της μετά από όλα αυτά που ζήσαμε και ζούμε τους τελευταίους μήνες, αρχίζουν επιτέλους οι αναλυτές να μιλούν για την έννοια της ομαλοποίησης που προήλθε από τη συμφωνία και την προκήρυξη των εκλογών. Αυτό κι αν είναι αδιανόητο. Διότι πρακτικά σημαίνει ας γίνει ό,τι είναι να γίνει, αρκεί να μη γίνει αυτό που έγινε. Σε επίπεδο στρατηγικής και ενέργειας όχι μόνο δεν έγινε τίποτα, αλλά αυτά που έγιναν ήταν ό,τι πρέπει για να χαθεί η αξιοπιστία της Ελλάδας σε θέματα διαγωνισμού υδρογονανθράκων. Ο μικρός διαγωνισμός δεν έχει καταλήξει ακόμα, μετά από τόσο καιρό. Και ο μεγάλος διαγωνισμός βασίζεται πια επί της ουσίας, μόνο πάνω στο δεύτερο θαλάσσιο οικόπεδο. Αμέσως μετά τις εκλογές θα πρέπει να ασχοληθούμε με την τριμερή Ελλάδα-Κύπρος-Αίγυπτος για την υπόθεση του τριπλού σημείου και των οριοθετήσεων των ΑΟΖ μας.Θα πρέπει λοιπόν να έχουμε ανθρώπους που ξέρουν το θέμα κι όχι που ακόμα αναρωτιούνται ποιος είναι φάκελος και ποιο το ιστορικό του. Αυτά τα θέματα είναι εθνικά, δηλαδή υπερκομματικά
Η συνέχεια εδώ... http://lygeros.org/articles?n=21159&l=gr
--
Ανάρτηση Από τον/την Blogger στο Ελληνική ΑΟΖ και στρατηγική--Νίκος Λυγερός τη 9/04/2015 03:41:00 μ.μ.